پیکرگردانی «انسان-درخت » و «درخت-انسان » در قصه های عامیانه ی هرمزگان

در ایـن مقالـه بـاور کهـن و اسـاطیری پیکرگردانـی «انسـان ـ درخـت» و «درخت ـ انسـان» در قصه هـای عامیانـه ی مکتـوب هرمـزگان مـورد بررسـی قـرار گرفتـه و تـلاش شـده اسـت تـا هـر چـه بیشـتر بـر اهمیـت حفـظ و مطالعـه ی فرهنگـی قصه هــای عامیانــه تأکیــد شــود و نشــان داده شــود کــه چگونــه می تــوان رد پــای باورهــای کهــن و اســاطیری یــک قــوم را در ادبیــات عامیانــه ی آن قــوم یافــت. نتیجــه ی نهایــی ایــن مقالــه را می تــوان ایــن گونــه خلاصــه کــرد: در قصه هـای عامیانـه ی هرمـزگان، بـاور اسـاطیری پیکرگردانـی «انسـان ـ درخـت» و «درخـت ـ انسـان،» نسـبت بـه سـایر پیکرگردانی هـا از بسـامد بسـیار بالایـی برخـوردار اسـت؛ و معمـولاً بـه دو صـورت پیکرگردانـی «درخـت ـ مـرد» و «مـرد ـ درخــت» و پیکرگردانــی «درخــت ـ زن» و «زن ـ درخــت» دیــده می شــود. ایــن صــورت پیکرگردانی هــا گاه حاصــل علاقــه و ترحــم، گاه بــر اثــر مــرگ مظلومانـه، گاه حاصـل خشـم و زمانـی بـه منظـور فریـب دیگـران بـرای نیـل بـه مقاصـد و اهـداف اسـت.